Geslaagde Tijdrit Groene Corridor | 24 juni 2018
Wat was het een mooi evenement afgelopen zondag! De weken ervoor werd er fanatiek getraind en groeide we als team naar elkaar toe. Letterlijk. Dankzij coach Cor durfden we dicht op elkaars wiel te fietsen, lieten we de remmen zoveel mogelijk met rust en werd er goed bij elkaar in het wiel gezeten. Onze groep van 15 renners werd in 3 teams verdeeld, op volgorde van condities, snelheid of trainingsuren. Of willekeur. Niemand klaagde erover …in het belang van het collectief en de sportiviteit.
Afgelopen zondag was het dan zover. Samen met bijna 50 andere teams stonden we aan de start bij De Mispelhoef. We hielpen elkaar in de pedalen. De meeste althans. We gaven elkaar een zetje. We moedigden elkaar aan. We moedigden andere teams van achter de hekken aan. We hielden de zadels van onze Oirschotse fietsvriendinnen vast: “De zadels, heren, alleen de zadels”. Coach Cor, staand op zijn motor, gaf ons de laatste tips en aanwijzigingen: “Hij ligt eraf! Rijden! Rijden! Op de streep! Dichter erop!” Cor vond het geweldig. Wij vonden Cor geweldig en fantastisch. We zagen damesteam ‘de roze pekskes’ aan de start verschijnen. Ze droegen, je raadt het niet, een zwart met geel tenue. Rare wasmachine. Zelf gingen wij in ons ‘skon nei pekskes’ op de foto bij Martin.
Na de finish van ons eerste team dronken we al vroeg een biertje. Daarmee haalden we de krant. Xander maakte een foto van een biertje. Iemand maakte een foto van een oude, trage fiets. Er was een team met splinternieuwe, snelle fietsen. Ze droegen wortels op hun hoofd. Teamcaptain Pieter klonk zelfverzekerd: “Wij fietsen overal alleen voor het podium”. Niks aan gelogen, bleek achteraf. Die mochten bij De Mispelhoef niet met de helm op naar het toilet. Te gevaarlijk voor het tegelwerk. Ze bleken nog sneller dan dat ze eruitzagen. Hun actiefoto kan zo in een promotiecampagne voor een windtunnel. Onze kopman en zijn Celeste passen niet in een tunnel. Wel in een folder van verdiepingshoge deurbladen. Geeft niks: “Witte Trappist is belangrijker dan winnen”.
De prijsuitreiking vond plaats bij de Philips Fruittuinen. Onze wethouder Piet deelde de prijzen uit. In het mandje, je raadt het al, zat een flesje appelsap. Champagne ontbrak. Het winnende damesteam had hun eigen fles meegebracht en bezorgde Piet een nat pak. Gelukkig had hij een polo aan. De heren op het podium gedroegen zich verder keurig.
Een lang verhaal kort? Gewoon inschrijven voor 2019. Wel zelf een coach zoeken. Cor is al door Pedaleur Oirschot gecontracteerd..
Klik hier voor het foto-album op de facebookpagina van Groene Corridor.
